Rush "Exit...Stage Left"

Łatwo można się zorientować, że zespół, który darze największą miłością to pochodzące z Toronto trio o nazwie Rush. Muzyka kanadyjczyków ocieka tym co lubię najbardziej – progresywnością. Właśnie ten najbardziej progresywny okres w twórczości zespołu podsumowany został na wydanym w 1981 roku albumie “Exit… Stage Left”. Do pewnego momentu wydawnictwa koncertowe odgrywały szczególną rolę w dyskografii Rush. Zawsze zamykały ważny etap w twórczości zespołu. Tak było w przypadku “All The World’s a Stage”, tak było w przypadku “A Show of Hands”, tak jest również tutaj.

Repertuar zaprezentowany na “Exit… Stage Left” to przede wszystkim utwory z okresu od “A Farewell To Kings” do najsłynniejszego kanadyjskiego dzieła czyli “Moving Pictures”. Zespół wykonuje swoje największe hity, ale sięga też po smaczki, które gościły na koncertach sporadycznie. Zdecydowaną perełką jest zachwycający zmianami tempa oraz rytmu “Jacob’s Ladder”. Rush zagrało go następnym razem dopiero w 2015 roku, w ramach trasy R40. Fantastycznie odwzorowany na koncercie, daje odpowiedź na pytanie “czemu tak bardzo uwielbiasz ich muzykę?”. Spieszę z odpowiedzią: “przesłuchajcie Jacob’s Ladder”.

Bezsprzecznie należy również zwrócić uwagę na moment, kiedy Alex Lifeson sięga po gitarę akustyczną. Instrumentalne “Broon’s Bane” to jedynie wstęp do znakomicie zagranego “The Trees”. Kolejny z mniej ogranych utworów oczarowuje podczas odsłuchu. Kunszt muzyczny kanadyjczyków, plus świetny i metaforyczny teksta Neila Pearta. Klasa. Ale “drzewa” to jedynie wstęp. Panowie sięgają po dwugryfowe gitary i rozpoczyna się “Xanadu”. Klasyczne, progresywne Rush. Rozbudowane formy i niesamowite umiejętności techniczne… to ten moment, kiedy się rozpływam. Dość. Następnie dwa wielkie hity – “Freewill” oraz “Tom Sawyer”, a na sam koniec “La Villa Strangiato”. Utwór technicznie tak zaawansowany, że sam zespół z trudem odgrywał go później na koncertach.

“Exit… Stage Left” to bezapelacyjnie Rush dla początkujących. Jeśli chcesz poznać bliżej kanadyjczyków, zacznij od tego wydawnictwa. To kwintesencja. Kwintesencja tego co najlepsze w Rush.